Azərbaycan ipəkçiliyi əsrlər boyu xalqımızın təsərrüfat və sənətkarlıq ənənələrinin mühüm bir hissəsi olmuşdur. Münbit iqlimə malik bölgələrdə tut bağlarının geniş sahələri ipəkçiliyin inkişafına zəmin yaratmışdır. Xüsusilə Şəki, Qax, Zaqatala və Füzuli rayonlarında ipəkçilik qədim dövrlərdən bəri geniş yayılmışdır. Şəkinin dünyaca məşhur “Şəki ipəyi” uzun illərdir keyfiyyəti və davamlılığı ilə seçilir. Burada yetişdirilən barama və əldə olunan ipək xammalı həm yerli istehsalda istifadə olunur, həm də xarici bazarlara ixrac edilirdi.
İpəkçiliyin inkişafı təkcə iqtisadi sahəyə deyil, xalqın mədəni həyatına da öz təsirini göstərmişdir. İpək parçalardan hazırlanan milli geyimlər, xalçalar və müxtəlif dekorativ əşyalar incə zövqün və ustalıq ənənəsinin göstəricisidir. Baramaçılığın hər mərhələsi xüsusi qayğı və zəhmət tələb etdiyindən, bu sahə kənd təsərrüfatının ən diqqət tələb edən sahələrindən biri sayılırdı. Son illərdə ipəkçiliyin bərpası və inkişafı üçün ölkədə geniş proqramlar həyata keçirilir, fermerlərə dəstək göstərilir.
Azərbaycan ipəkçiliyi 2014-cü ildə UNESCO-nun Qeyri-Maddi Mədəni İrs Siyahısına daxil edilib.